Lieve lieve vriendje,vriendinnetjes, vriendjes en familie, allereerst enorm bedankt voor jullie ontzettend lieve en leuke berichtjes op de site! Dat is toch wel echt heel erg leuk om te lezen als je hier aan de andere kant vd wereld zit.

Hier dan een update van mijn afgelopen weken in Sydney!

Mijn eerste week in het ziekenhuis, in het Prince of Wales hospital, een academisch ziekenhuis,begon direct maandag en was toch wel even wennen (via University of New South Wales (UNSW)) Het was wennen aan de dingen waar je in een gewoon coschap in NL als je begintook aan moet wennen, telnrs, afdelingsindeling, systemen, intercollegiale consulten, nieuwe collega's, etc. Daarnaast was er nu nog het wennen aan het medische engelse taalgebruik. Ze gebruiken hier vrij veel afkortingen, zowel mondeling als in de dossiers, die mij meestal erg weinig bekend voorkwamen.Dit resulteerde in mijn eerste week dat voor mijn gevoel zo'n 10% miste van wat er gezegd werd. Inmiddels gaat dat een stuk beter! Daarbij draagt hier in het ziekenhuis niemand een doktersjas, zelfs de verpleegkundigen hebben geen ziekenhuiskleding aan. De meeste artsen lopen in pak, of pak zonder jas en de dames lopen echt in kantoorkleding of in mooie jurkjes. Aangezien ik hier niet echt op gerekend had, heb ik het gevoel dat ik er soms wat underdressed bij loop..

De eerste dag dat ik op de afdeling kwam werd er gereageerd of het de normaalste zaak vd wereld was dat ik er was. Voorstellen doen ze hier inhet ziekenhuis niet zo aan, je bent er gewoon en je doet mee zoals iedereen. Later begreep ik waarom het er zo aan toe gaat. Misschien wel ¼ vd mensen die in het ziekenhuis werken komen niet uit australie en werken hier voor een aantal maanden of een aantal jaar. Daarnaast hebben ze zeer vaak medische studenten van ‘overseas' die hier een coschap komen doen en hebben ze soms om de week of paar weken weer een nieuwe arts-assistant of de afdeling

Qua hoe alles er aan toe gaat in het ziekenhuis is het erg vergelijkbaar met NL. Wat ik hier doe is dan ook vrijwel hetzelfde als in NL (patienten beoordelen, visites, in dossier schrijven, ontslagbrief maken, infusen prikken, bloedgas prikken etc) Ik mag hier alleen geen recepten schrijven, en ik heb geen ‘eigen patienten' zoals in NL met mijn oudste coschap, maar doe alles een beetje samen met de arts-assistant.

In de eerste2weken was erin het ziekenhuis gelukkig een aardige Australian co-assistent Sam, ook 6e jrs en laastse coschap, waar ik gezellig mee optrok in het ziekenhuis de eerste week. Verder aardige arts-assistenten!

Naast alle ziekenhuis dingen doe ik ook heel veel leuke dingen! En heb ik zo nu en dan ‘the afternoon off'! Dus dat is dan meestal lekker naar het strand (Bondi of Coogee beach) of joggen met Monika ( een neuroloog in opleiding, uit Duitsland, die ik in het ziekenhuis heb leren kennen) We joggen dan meestal ‘the coastal walk', super mooi, van Coogee naar Bondi of rondje Centennial park. Jaa, want hier in Australie zijn de meeste mensen behoorlijk gespierd en slank, dus ik wil wel een beetje goed voor de dag komen!

Daarnaast ontmoete ik in mijn eerste week in de bus naar Bondi beach een Spaans meisje, Raquel, die hier in Sydney is om haar engelse spreekvaardigheid te verbeteren en hier engels studeert. Het klikte erg leuk en inmiddels hebben we al vaak afgesproken om samen naar de stad te gaan, het strand of samen s'avonds uit in Bondi (oa Bondi beach hotel) Wat ontzettend gezellig is! Raquel heeft in haar sportschool weer een fitnesstrainer, Mike, leren kennen, die met nog een vriend ook zo nu en dan mee gaat.Ze zijnaustralisch en fitnesstrainers dus 3x raden hoeze er op het strand uit zien... Gelukkig heeft zowel Raquel als ik een heel leuk vriendje thuis, dus wij kijken gewoon naar.. Uhh.. de zee?

Verder ben ik in hetafgelopen weekend naar de Blue mountains geweest wat ook erg leuk was! De bekende three sisters gezien en lieve kangaroes geaaid. Er warennog drie andere gasten alleen (een Amerikaan,Indian en een italiaan) waar het de gehele dag erg gezellig meewas.

Ben ook regelmatig in de stad geweest met Raquel of alleen. De Sydney tower had ik overgeslagen, want die vond ik maar toeristisch en ik ben hier immers op dit moment voor studie redenen.. Het naastgelegen Hilton hotel was ook bijna zo hoog, dus ik dacht ik pak daar wel even de lift! Toen ik er op de 43ste verdieping achter kwam dat je een pasje nodig had om de lift te laten werken, ben ik toch maar in de lift blijven staan toen er weer mensen ik kwamen die naar beneden gingen... Ook met de Ferry naar meerdere plekken geweest, oa. Manly, leuk!. Daarbij in de Botanical garden, Chinatown, darling harbour, north sydney, queen victoria builiding (groot Magna plaza), the rocks, centrum, etc. geweest.. En overal kom je zo makkelijk leukelocals en backpackers tegen, dat het soms moeilijk is om even alleen te blijven..

Raquel heeft me aangeboden om bij haar familie te komen wonen de aankomende weken, ze woont 15 min lopen van Bondi beach (wat betekent: makkelijk surfen!) en ik betaal net zoveel als ik nu doe, maar dan zijn alle maaltijden included! Toen ik eergister in het huis ging kijken, kon ik zeker niet meer nee zeggen.. (Grote villa , behoorlijk zwembad, eigen kamer met2pers bed, deel badkamer met Raquel, living uitzicht op Sydney-city centrum!) Ik verhuis dus vandaag!

Aankomende 2 weken mijn laatste 2 weken oudste coschap en ditweekend ga ik op surf course naar the Mid North Coast met Raquel!

Jullie succes en veel plezier met studie, werk, feestjes of andere leuke dingen in NL

Dikke kus!

Martine