Hallo lieve vriendjes, vriendinnetjes en familie!

Op dit moment zijn wij in de hoofdstad van Laos, Vientiene en hebben al weer een hele trip afgelegd in het Noorden van Loas. Hieronder weer onze belevenissen v.d. afgelopen tijd. Vanochtend zagen wij op CNN allemaal ongeregeldheden in Thailand en India, dus daar zijn we gelukkig op tijd vandaan. Hopelijk gaat het met jullie in het koude Holland allemaal goed, zo aan het einde van het jaar!

Luang Prabang

Vanaf de Thaise grens gingen we per Slow boot over de Mekong rivier met een 2-daagse tocht richting Luang Prabang. De boot was overvol met touristen, maar desalniettemin was het een mooie tocht, vol met spelletjes kaarten met andere backpackers en in het zonnetje op het dek zitten terwijl we van het uitzicht genoten. Met een tussenstop in Pak Beng, aan de Mekong, kwamen we aan in Luang Prabang. In het guesthouse waar we wilde slapen werden we hartelijk ontvangen met bananen en locale drank door de +- 70 jarige oude eigenaren, en dat terwijl ze vol bleken te zitten. De volgende dag gingen we alsnog naar dit guesthouse. Het scheelkijkende vrouwtje bleek erg schattig, knuffelig en wilde ons continu omhelzen. Luang Prabang is niet zo groot en makkelijk per voet te doen.DeMekong oversteken bleekook zeer de moeite waard!

In Luang Prabang aten we s'avonds op de straat en de volgende dag Luang Prabang barbeque. Behalve de leuke nightmarket en wat Franse architectuur (overgebleven van Franse kolonisatieperiode)vonden we deze stad echter te touristisch en we besloten snel naar het Noorden van Laos te gaan.

Vieng Phouka

Met de bus reden we naar Luang Nam Tha. Na eerst een lekke band, hield niet veel later de motor er mee op en moesten we over naar een andere bus die langskwam. In Luang Nam Tha huurden we mountainbikes en fietsten we rond wat dorpjes met zandpaadjes en bamboohutjes. Direct daarna gingen wij verder richting Vieng Phouka. Hier zagen we toen we aankwamen nog 2 andere tourististen, maar meer hadden we er tijdens ons verblijf in dti dorpje niet gezien. Omdat de mensen hier geen Engels kunnen, hebben we ons wat Laos geleerd en kunnen we inmiddels tellen in het Laos, zoadat we dan weten hoe veel iets kost. In Vieng Phoukha sliepen we midden in het bos, naast een riviertje, tussen de kippen, kuikens, en jonge hondjes in een bamboohutje. We liepen een rondje door het dorp tot de wat locale kindertjes ons zagen en hard gillend voor ons wegrenden.... oei, we waren blijkbaar erg eng! Niet veel later gingen we even ergens zitten en kwamen 2 kleine kindjes langzaam maar zeker steeds dichter naar ons toe gelopen, ons continu in de gaten houdend. Uitendelijk namen ze zo'n drie meter naast ons plaats op de grond en bleven ons maar aanstaren. Toen we wat foto's van ze maakte en die lieten zien, durfde ze dichter bij te komen en uiteindelijk zaten ze dicht naast ons. We vroegen hun namen in het Laos. Hun namen klonken voor ons best vreemd, maar nog vreemder zullen onze namen voor hun hebben geklonken, want toen we deze vertelden konden ze niet meer ophouden met lachen.

De volgende dag deden we in de buurt van Vieng Phoukha in het National Park in de buurt een trek. We kregen 2 gidsen mee. 1 locale boer uit Vieng Phouka, die wel wat engels kon spreken en 1 locale rijstteler uit een klein bamboodorpje die alleen het locale dialect sprak, maar wel goed wegwijs was in de omgeving. Het dorpje van van de rijstteler bestond alleen uit andere rijsttelers en ons geld voor de trek ging rechtstreeks naar deze arme dorpjes. Na de trek gingen we nog een 5 km lange grot in, waarin we niet verder konden dan 1,5 km vanwege de hoge waterstand.

Nong Khiauw

Ons tocht ging verder naar Vieng Phoukha met de locale bus, die om 09:00 zou vertrekken, maar uiteindelijk pas om 12 uur, wederom vanwege een lekke band, die ze er niet af konden krijgen. Vanaf hier reiste we een paar dagen met Rob en Corine, een Nederlands stel. In Nong Khiauw namen we een klein bootje over de Nam OU(12 mensen) terug richting Luang Prabang. Het was een erg mooie tocht langs hoge bergen en langs veel zwaaiend locale mensen.

Phonsavan

Met de bus gingen we verder richting Phonsavon in de Xieng Khuang Province. In de buurt hebben we de Plain of Jars bekeken. Grote potten, die waarschijnlijk 2500 jaar oud zijn en waarvan niemand tot nu toe het doel heeft weten te achter halen. In de Plain of Jars moet je goed op de paden blijven lopen, aangezien deze provincie nog vol ligt met onge-explodeerde bommen van de jaren '70 tijdens de Indochina War. Amerika heeft in die tijd zoveel bommen op Laos gegooid, dat ze het meest gebombardeerde land ter wereld zijn geworden. 30% van deze bommen is echter niet gexplodeerd en is op dit moment de grootste reden voor armoede in Loas, omdat de boeren hun land niet kunnen gebruiken. In Phonsavon kwamen we Debbie en Ben tegen, een leuk stel waarvan de een uit Australie en de ander uit Engeland komt, waar we het erg leuk mee kunnen vinden. We reizen nu met hen samen.

Vang Vieng

Vang Vieng is een gekke, touristische, maar ook wel heel relaxte plaats. Iedereen komt naar Vang Vieng voor het tubing, en als je het gedaan hebt begrijp je waarom! Het is superleuk! Met een vrachtwagen binnenband ga je de rivier af tussen de bergen en heuvels door. Daarnaast zitten er tijdens de route langs de rivier allemaal kroegen met kabelbanen, hoge grote swings, glijbanen, modderbaden en muziek. Het is echt het feestplaastje voor de backpackers. Terug naar de apekooi in Vang Vieng! Na onze belevenissen in Noord Laos moeten we toegeven dat we het ook erg leuk vinden!

Vandaag zijn we aangekomen in Vientiene en zullen we verder gaan richting het zuiden van Laos. Gezien de tijd, en de negatieve verhalen die we onderweg over Vietnam horen, laten we dit land achterwege.

Tot de volgende keer!

Kus,

Martine en David

Tip> schrijf niet op je weblog dat je tot nu toe nog niet ziek geweest bent, dat lokt het blijkbaar uit.... Na het eten van een paddestoelen/kippensoep heeft Martine de halve nacht overgegeven. Was het de kip of de paddestoelen?

Tip> Laat al je warme kleding niet achter met het idee dat het alleen warmer gaat worden, omdat de landen waar je heen gaat toch dichter bij de evenaar liggen dan Nepal. Je hebt ook nog zoiets als land-klimaat.... Brrr. het was echt freezing in Laos soms... We zijn dan ook een paar dagen lekker verkouden geweest..