Weer terug in Nederland!!

Een bijzondere ervaring achter de rug met Australie en Kameroen, maar zeker na Kameroen ben ik erg blij weer gezond en wel terug te zijn in ons schone goed georganiseerde veilige landje!

Ik heb erg veel zin jullie allemaal weer te zien de aankomende weken! Hierbij nog even kort het verslag van de afgelopen reisperiode in Kameroen met foto’s!

Vanuit Douala, de grote havenstad waar wij ons coschap liepen reisde we naar Yaounde, de officiële hoofdstad. Deze stad, gebouwd op 7 heuvels was iets meer georganiseerd dan Douala met wat minder druk verkeer en dat maakte het er iets aangenamer. Tijdens onze reis werden we begeleidt door Caroline, een Kameroeneze vrouw, die voor ons op de reis eigenlijk onmisbaar is geweest. We reisde met openbaar vervoer wat dus al een belevenis op zich was. De busjes werden zodanig volgepropt dat je je elke keer weer verbaasde dat al die mensen er zo in zouden passen. Soms reden we over wegen zonder asfalt, waar we de hele dag heen en weer gebobbeld werden en aan het einde vd dag zwart zagen van al het opgewaaide stof. Elke keer als het busje stopte kwamen lokale mensen aangerend met mandjes kokosnoten, bananen, nootjes, etc om te verkopen. Vaak kwamen er allerlei mensen binnen die een uur lang praatte over een kruidendrankje waarvan alle ziektes zouden genezen en die de meeste mensen dan ook nog kochten. Onderweg zagen we bananenplantages, palmplantages voor palmolie, rubberboomplantages, mangoboomplantages etc. Vanuit de bus konden we goed het lokale leven aanschouwen en zagen we elke dag weer bijzondere tafarelen.

Vanuit Yaounde reisde we naar Foumban, Bamenda, Belo, Dschang, Kumba, Mount Cameroon, om te eindigen in Limbe. We hebben meerder chefferieen bekeken, wat je kunt zien als kleine koningkrijken, waarvan er een heleboel bestaan in Kameroen. Daarnaast begaven we ons regelmatig op lokale markten waar we allerlei lokale producten zagen. Bijzonder om te zien was de grote tweedehandsmarkt van onze afgedragen en weggegooide spullen uit Europa. Nooit geweten waar je oude tv heen ging of je gesponsorde polo’tje die je netjes in de kledingcontainer stopt? Nou het komt hier allemaal terecht voor een tweede leven! Erg grappig om te zien dat je regelmatig mensen voorbij ziet lopen in kleding met een een of ander Nederlandse of Europese tekst erop, waarvan de mensen daar geen idee hebben wat er op staat. Hoezo Apk keuring of andere regels, spullen worden hier (her) gebruikt tot het bittere eind, het enige jammere is dat als het stuk spullen aan de kant vd weg blijven staan.

In Foumban logeerde we bij een Afrikaanse man, die een Hollandse vrouw had en zelf een lagere school had gebouwd. Sávonds aten we bij hem op de veranda en bespraken we het huidige leven, de cultuur in Kameroen en de toekomst van het land. In Kumba aten we nog bij een Kameroeneze vrouw die wat vaker gasten ontvangt uit het buitenland waar het wederom weer een bijzondere avond was en waar we wederom weer meer te weten kwamen over het land en de gebruiken. In Belo zaten we midden in de bergen en maakte we wandelingen in de omgeving. Tijdens een wandeling naar lokale bergdorpjes maakte we toevalllig een lokaal huwelijk mee, waar we erg gastvrij werden ontvangen en alles mee moesten bekijken en eten. Het was een bijzondere ervaring in het primitieve lemen huisje waar de vrouwen tegenover de mannen zaten, er gezongen en gedansd werd en genoten van al het lokale, voor ons aparte, eten. Vanaf Belo maakte we een wandeling naar 2400 mtr om lake Oku te bekijken. Tijdens de wandeling hadden we helaas wat last van diarree.. wat het was lastig lopen maakte.. Op een nacht was er onweer in Belo en sloeg de bliksem in het ons naastgelegen huisje, 15 mtr naast ons, die midden in de nacht in de rook opging. We waren erg blij dat wij en onze gids niet in dat huisje zaten! Later hebben we nog een tocht gemaakt op de Mount cameroon, een vulkaan van 4090 mtr, waar we regelmatig over de opgedroogde lavastromen liepen. We gingen op zoek naar Wildlife, maar behalve dat we de olifanten geroken hebben en hun sporen zagen, kwamen ze helaas niet tevoorschijn in het dichtbegroeide regenwoud.

De laatste dagen hebben we nog gespendeerd in Limbe, een kustplaatsje, waar we eindelijk wat meer toeristen of expats tegen kwamen, wat wel een keer fijn was! De laatste dag nog even genoten van het enige echt westerse hotel en zwembad van het hele land, Akwa palace. Daarbij werden we nog mee uit eten genomen door de econoom van het ziekenhuis, zijn vrouw en een arts als afscheid en kregen we nog allerlei cadeautjes mee, wat enorm lief was! Met een laatste glas Castel, bier, namen wij afscheid van deze lieve mensen op het airport waar we wederom zonder airco flink zwetend zaten te wachten op ons vliegtuig.

Nu weer thuis! Even wennen aan de kou! Maar ik ben erg blij dat alles goed gegaan is en we zijn een bijzondere ervaring rijker! Toegevoegd de foto’s wat hopelijk een beetje een beeld geeft! De meeste foto’s van het ziekenhuis heb ik achterwege gelaten.

Bedankt allemaal weer voor het lezen van de weblog. Ik vond het in ieder geval weer erg leuk om jullie reacties te lezen! Tot snel allemaal!

Heel veel liefs,

Martine

Vrijdag 11 maart zal ik afstuderen. Mogelijk komt er dan ook een afstudeerfeestje, maar dat zal ik snel nog even laten weten.