Zuid Thailand
Lieve allemaal,
Op dit moment zijn we ons aan het voorbereiden op onze terugkomst naar Nederland. En dat is geen makkelijke taak na zo'n geweldige tijd reizen.. Hieronder een verslagje nog van de laatste weken om jullie nog een korte indruk te geven van hoe het was met zelfs nog wat fotootjes!
Waar zijn we geweest:
-Chumpon. Een plaatsje ongeveer 500 km onder Bangkok aan de kust. Geen touristen, alleen maar kiters, surfers en lokale vissers. Helaas weinig verhuurmogelijkheden en naast wel goede wind,maakte dehoge golven het toch erg lastig voor ons om goed te windsurfen.
-Phuket. Ao Sane beach, vlak boven Nai Harn beach.Dit strand, waar wij door de lokale surfman heen werden gewezen was echt eenprachtplek met een zeer laag tourisme gehalte, palmen, turqouise water, koraal, mooie vissen, kleine witte halflege strandjes, heerlijk eten, goedkoop, bungalow aan het strand enwind om te surfen! Kortom een plek waar wij het erg naar onze zin hadden en niet meer weg konden gaan! Daarnaast hadden we vlak in de buurt (Friendship beach) een Kitesurfcursus gedaan. Super gaaf! We hebben allebei ons 'kitesurfbrevet' gehaald! Met het kiten zijn we nog naar een heel klein leeg onbewoond, ongebegroeid eilandje (+-100m2) midden in de oceaan geweest, om hiervandaan te kiten!
-Myanmar. Even heenen weer met bus en boot naar het buurland om het visum te verlengen.
-Ko Phi Phi. Long beach, Mua Hin beach. Mooi eiland,super water, echt een droomplek, alleen veeel te touristich! Daarom zochten wij natuurlijk weer de mooie afgelegen witte palmstranden met turquoise water op, waar niemand anders lag!
Wat hebben we allemaal gedaan: Het staat hierboven eigenlijk al, maar we sommen het nog even op: gewindsurfd, gekitesurfd, gezond, gesnorkeld, zandkastelen gebouwd,lekker gegeten, kerst gevierd, brommer gereden, kokosnoten geprobeerd open te maken, May Tai boxen gezien, etc.
Hoe vonden we het allemaal: Tja, erg vervelend natuurlijk.
Wat was minder leuk: Dat Martine in een zee-egel stapte tijdens het Kitesurfen.
Dat was het wel een beetje voor zover van de afgelopen weken.
Wij kijken terug op eengeweldige reis met z'n tweeen waarin we heel veel prachtige, mooie, rijke, arme en andere verschillende dingen hebben gezien en waarin we het bovendien fantastisch met elkaar hebben gehad! Kortom, we kijken terug op een heerlijke tijd, waar we op dit moment erg moeite mee hebben om afscheid van te nemen!
Bedankt voor alle reacties en het lezen van onze reisverslagen! Happy New year gewenst voor iedereen die we nog niet zien voor oud&new. Wij maken ons op voor het volgende avontuur... (coschappen,motorlessen, afstuderen, samenwonen?!en werken..)
David&Martine
Vientiane, Pakse, 4000 Islands, Zuid Laos, Cambodja
Hallo allen!
Sinterklaas uit Holland, maar wel weer eer een 'korte' update van ons voordat we verder gaan met de reis. De afgelopen tijd hebben we nog steeds met Ben en Debbie gereisd, wat erg gezellig was.
Vientiane, Pakse, Champasak province, Bolaven plateau
In Vientiene, de hoofdstad van Laos, zijn we kort gebleven. Met een tuktuk reden we even door de stad voor wat sightseeing en zagen o.a. de Arc de Triomph van Vientiane. S'avonds aten we buiten met z'n vieren tijdens zonsondergang in een restaurantje met uitzicht over de brede Mekong rivier. Daarna gingen we per slaapbus (bus met allemaal kleine bedjes) naar het zuiden van Laos richting Pakse. In Pakse hadden we een schakelbrommer gehuurd en daarmee reden we naar de Champasak Province. Hier bekeken we o.a. de Wat Phu Champasak, een 1000 jr. oud, inmiddels vervallen kasteel. De volgende dag reden we met een grote jumbotuktuk, volbepakt met rijst, suiker, bananen en lokale groenten naar het Bolaven plateau. Ben en David hielpen met het uittilllen van een paar zware rijstzakken en in ruil kregen we ieder een banaan v.d. arme lokale mensen die zelf op de rijstzakken zaten om plaats voor ons vieren te maken. Bij het Bolaven plateau (+-1000m.) bekeken we een 120 m. lange spectaculaire waterval en nog een kleine, maar toegangkelijkere 40 m. lange waterval.
Behalve het Bolaven plateau wat door de hoogte wat kouder was is het verder overdag weer erg warm/heet. Verder hebben we inmiddels al heel wat lokale markten gezien en verbazen ons telkens weer over de etenswaren die er te verkrijgen zijn. Een kleine opsomming: gebakken slangen en spinnen, varkensoren -tongen -poten, kale eendennek en hoofd, stekelvarkentjes, eekhoorns, muizen, zwaluwen. Nog levende beesten die te koop waren: (worden gedood zodra je ze koopt) allerlei soorten vis, kikkers, larven, kalkoen,soort otter.4000 Islands, Cambodja, Angkor what
Vervolgens gingen we verder richting de 4000 Islands. Omdat de Mekong rivier in het zuiden van Laos zo breed is geworden liggen er een heleboel eilandjes. Per kleind ferrybootje waar we precies met z'n vieren en tassen inpasten voeren we naar Don Khon, een relatief klein, rustig eilandje, onder Don Det, dichtbij de grens van Cambodja. Op Don Khon wordt vooral kokosnoten en rijst geteeld en was er s'avonds een paar uurtjes elekriticiteit middels een generator. We huurden er met z'n vieren wat gammele fietsen (Bij David vloog de ketting eraf, bij Martine ging de achteras stuk) enzagen we beide eilanden.
Onze reis vervolgde zich naar Cambodja. In het uitgestrekste landschap bekeken we het landelijke leven ; koeien die het land ploegen, rijst dat ligt te drogen op kleden, ossenwagens vol met vracht, etc.. Toch lijkt het platteland van Cambodja rijker dan dat van Laos. De huisjes gebouwd van bamboo en palmbladeren in Laos verruilen zich voor houten huisjes in Cambodja. Desondanks zijn de wegen in Cambodja ronduit beroerd. De drie 'asfalt' wegen die door het land lopen, zijn niet te vergelijken met een weg in Nederland. Grote kuilen in het asfalt, zand en grintwegen volgen elkaar op en met allerlei ander verkeer volgt dat in een gemiddelde snelheid van niet veel meer dan 40 km/u. Na flink wat gehobbel en acht bussen verder kwamen we aan in Siem Riep. Een redelijk mooie, toeristische stad met veel luxe hotels, door de aanwezigheid van het bekende Ankor Wat. Toch wordt je de gevolgen van het moordlustige KhmerRouge regime snel duidelijk door de verhalen van de lokale mensen op straat en het aantal mensen met ontbrekende ledematen. (Tussen+-1975-'80 heeft de machthebber van Cambodja 1,5 miljoen mensen ineigen land bruut vermoord, omdat ze geleerd waren (toen 1/5 v.d. gehele bevolking..))
Natuurlijk gingen wij ook naar Angkor wat en tevens naar Ta Prohm, Ban Srei en nog een aantal andere tempels. Ongelovelijk dat deze gebouwen van sommige meer dan 1000 jr. oud zo mooi bewaard zijn gebleven! De gigantische tempels, waarvan sommige compleet door het bos zijn overgenomen zijn echt mooi en indrukwekkend! S'avonds aten we voor het laatst met Ben en Debbie in de gezellige straatjes van Siem Riep. We namen afscheid van onze vrienden na twee mooie weken samen reizen, omdat wij nu een andere kant op gaan. Na even overwegen hebben we besloten om verder te gaan richting het zuiden van Thailand om te gaan windsurfen op een hele mooie plek en daarna verder te gaan naar de eilanden en o.a. nog te rotsklimmen en wellicht te duiken.
Dat was het voor nu. Bedankt voor alle lieve emailtjes, smsjes en natuurlijk reacties op de site, erg leuk om te lezen!
Een fijne kerstmis gewenst allemaal!
David en Martine
Laos; Luang Prabang, Vieng Phuka, Nong Kiauw, Ponsavan, Vang Vieng
Hallo lieve vriendjes, vriendinnetjes en familie!
Op dit moment zijn wij in de hoofdstad van Laos, Vientiene en hebben al weer een hele trip afgelegd in het Noorden van Loas. Hieronder weer onze belevenissen v.d. afgelopen tijd. Vanochtend zagen wij op CNN allemaal ongeregeldheden in Thailand en India, dus daar zijn we gelukkig op tijd vandaan. Hopelijk gaat het met jullie in het koude Holland allemaal goed, zo aan het einde van het jaar!
Luang Prabang
Vanaf de Thaise grens gingen we per Slow boot over de Mekong rivier met een 2-daagse tocht richting Luang Prabang. De boot was overvol met touristen, maar desalniettemin was het een mooie tocht, vol met spelletjes kaarten met andere backpackers en in het zonnetje op het dek zitten terwijl we van het uitzicht genoten. Met een tussenstop in Pak Beng, aan de Mekong, kwamen we aan in Luang Prabang. In het guesthouse waar we wilde slapen werden we hartelijk ontvangen met bananen en locale drank door de +- 70 jarige oude eigenaren, en dat terwijl ze vol bleken te zitten. De volgende dag gingen we alsnog naar dit guesthouse. Het scheelkijkende vrouwtje bleek erg schattig, knuffelig en wilde ons continu omhelzen. Luang Prabang is niet zo groot en makkelijk per voet te doen.DeMekong oversteken bleekook zeer de moeite waard!
In Luang Prabang aten we s'avonds op de straat en de volgende dag Luang Prabang barbeque. Behalve de leuke nightmarket en wat Franse architectuur (overgebleven van Franse kolonisatieperiode)vonden we deze stad echter te touristisch en we besloten snel naar het Noorden van Laos te gaan.
Vieng Phouka
Met de bus reden we naar Luang Nam Tha. Na eerst een lekke band, hield niet veel later de motor er mee op en moesten we over naar een andere bus die langskwam. In Luang Nam Tha huurden we mountainbikes en fietsten we rond wat dorpjes met zandpaadjes en bamboohutjes. Direct daarna gingen wij verder richting Vieng Phouka. Hier zagen we toen we aankwamen nog 2 andere tourististen, maar meer hadden we er tijdens ons verblijf in dti dorpje niet gezien. Omdat de mensen hier geen Engels kunnen, hebben we ons wat Laos geleerd en kunnen we inmiddels tellen in het Laos, zoadat we dan weten hoe veel iets kost. In Vieng Phoukha sliepen we midden in het bos, naast een riviertje, tussen de kippen, kuikens, en jonge hondjes in een bamboohutje. We liepen een rondje door het dorp tot de wat locale kindertjes ons zagen en hard gillend voor ons wegrenden.... oei, we waren blijkbaar erg eng! Niet veel later gingen we even ergens zitten en kwamen 2 kleine kindjes langzaam maar zeker steeds dichter naar ons toe gelopen, ons continu in de gaten houdend. Uitendelijk namen ze zo'n drie meter naast ons plaats op de grond en bleven ons maar aanstaren. Toen we wat foto's van ze maakte en die lieten zien, durfde ze dichter bij te komen en uiteindelijk zaten ze dicht naast ons. We vroegen hun namen in het Laos. Hun namen klonken voor ons best vreemd, maar nog vreemder zullen onze namen voor hun hebben geklonken, want toen we deze vertelden konden ze niet meer ophouden met lachen.
De volgende dag deden we in de buurt van Vieng Phoukha in het National Park in de buurt een trek. We kregen 2 gidsen mee. 1 locale boer uit Vieng Phouka, die wel wat engels kon spreken en 1 locale rijstteler uit een klein bamboodorpje die alleen het locale dialect sprak, maar wel goed wegwijs was in de omgeving. Het dorpje van van de rijstteler bestond alleen uit andere rijsttelers en ons geld voor de trek ging rechtstreeks naar deze arme dorpjes. Na de trek gingen we nog een 5 km lange grot in, waarin we niet verder konden dan 1,5 km vanwege de hoge waterstand.
Nong Khiauw
Ons tocht ging verder naar Vieng Phoukha met de locale bus, die om 09:00 zou vertrekken, maar uiteindelijk pas om 12 uur, wederom vanwege een lekke band, die ze er niet af konden krijgen. Vanaf hier reiste we een paar dagen met Rob en Corine, een Nederlands stel. In Nong Khiauw namen we een klein bootje over de Nam OU(12 mensen) terug richting Luang Prabang. Het was een erg mooie tocht langs hoge bergen en langs veel zwaaiend locale mensen.
Phonsavan
Met de bus gingen we verder richting Phonsavon in de Xieng Khuang Province. In de buurt hebben we de Plain of Jars bekeken. Grote potten, die waarschijnlijk 2500 jaar oud zijn en waarvan niemand tot nu toe het doel heeft weten te achter halen. In de Plain of Jars moet je goed op de paden blijven lopen, aangezien deze provincie nog vol ligt met onge-explodeerde bommen van de jaren '70 tijdens de Indochina War. Amerika heeft in die tijd zoveel bommen op Laos gegooid, dat ze het meest gebombardeerde land ter wereld zijn geworden. 30% van deze bommen is echter niet gexplodeerd en is op dit moment de grootste reden voor armoede in Loas, omdat de boeren hun land niet kunnen gebruiken. In Phonsavon kwamen we Debbie en Ben tegen, een leuk stel waarvan de een uit Australie en de ander uit Engeland komt, waar we het erg leuk mee kunnen vinden. We reizen nu met hen samen.
Vang Vieng
Vang Vieng is een gekke, touristische, maar ook wel heel relaxte plaats. Iedereen komt naar Vang Vieng voor het tubing, en als je het gedaan hebt begrijp je waarom! Het is superleuk! Met een vrachtwagen binnenband ga je de rivier af tussen de bergen en heuvels door. Daarnaast zitten er tijdens de route langs de rivier allemaal kroegen met kabelbanen, hoge grote swings, glijbanen, modderbaden en muziek. Het is echt het feestplaastje voor de backpackers. Terug naar de apekooi in Vang Vieng! Na onze belevenissen in Noord Laos moeten we toegeven dat we het ook erg leuk vinden!
Vandaag zijn we aangekomen in Vientiene en zullen we verder gaan richting het zuiden van Laos. Gezien de tijd, en de negatieve verhalen die we onderweg over Vietnam horen, laten we dit land achterwege.
Tot de volgende keer!
Kus,
Martine en David
Tip> schrijf niet op je weblog dat je tot nu toe nog niet ziek geweest bent, dat lokt het blijkbaar uit.... Na het eten van een paddestoelen/kippensoep heeft Martine de halve nacht overgegeven. Was het de kip of de paddestoelen?
Tip> Laat al je warme kleding niet achter met het idee dat het alleen warmer gaat worden, omdat de landen waar je heen gaat toch dichter bij de evenaar liggen dan Nepal. Je hebt ook nog zoiets als land-klimaat.... Brrr. het was echt freezing in Laos soms... We zijn dan ook een paar dagen lekker verkouden geweest..
Daar sta je dan... tussen de tijgers! Thailand, Bangkok, Chiang Mai, Pai, Soppong
Lieve allemaal!
Daar zijn we weer! Het is inmiddels al weerbijna twee wekenverder, maar het is telkens zo leuk om van alles te doen en te ondernemen. Afgelopentwee wekenhebben we met veel plezier door thailand gereisd!
India - Thailand -Bangkok
Eind oktober vertrokken we uit India vanaf het vliegveld van Kolkata. Toen we s'ochtends wakker werden in het hotel in Kolkata zat David onder met rode bultjes, die erg jeukten. Wat was dit? Allergie, insectensteken? Het bleken bedbugs... We zagen ze ineens overal lopen. Wat een vervelende beestjes zijn dat! Martine had echter helemaal geen bultjes, wat we vreemd vonden. Op Wikidipedia lazen we dat de reactie binnen 9 dagen nog kan komen. En ja hoor, 4 dagen later was het ook bij Martine feest, allemaal jeukende beultjes! Verder zijn we tot nog toe helemaal nog niet ziek geweest of diarree gehad, dus dat is erg fijn.
Na drie uur vliegen kwamen we in Bangkok. Door de moesson stortregen met onweer en felle bliksem reden we naar het hotel (New Siam, achter soi rambuttri, achter Ko san road). De eerste twee dagen hebben we de stad verkend te voet en per tuktuk. Wezijnlangs een aantal bekende en onbekende straten, gebouwen en vooral grote gouden Boudda's geweest.Bangkok is een mooie westersestad met hoge gebouwen, veel prachtige tempels en boudda's, lekker eten en veel touristen.... Thailand bleek een wereld van verschil met India/Nepal! ( Zie onderaan welke vershillen wij o.a. hebben ervaren)
Chiang Mai, 3 daagse trek, tijgers en olifanten
Chiang Mai is een relaxte stad in het Noorden van Thailand. Hier waren we in het weekend zodat we zowel de grote zaterdag als zondag markt meemaakten. Al het eten en de verse fruitshakesop straat vonden we fantastisch! Na India,waar we erghaddenopgeletmet eten,durven we nuvanalles aan onbekende dingen te proberen. Omdat we geen genoeg van trekkings kunnen krijgen hebben we in Noord Thailand wederom een trek gedaan. Dit keer wel met guide en een groep. Met twee fransen jongens, drie engelsen jongens en een Vietnamees-Amerikaans meisjegingen we dede junglein.We leerden van alles over de jungle. Over de dieren, insecten, de planten enhet eten in de jungle (fruit en noten). De eerste dag deden we tevens een rit met olifanten. Het is toeristisch, maar wel erg leuk! S'avonds sliepen we in bamboo hutten en speelde David en nog wat anderen gitaar, werd er gezongen en spelletjes kaart gespeeld, terwijl het kampvuur brandde. Het was een erg gezellige avond met z'n allen! Omdat wij een behoorlijk sportieve groep bleken te zijn, besloot onze gids dwars door de jungle te gaan, geen al eerder bewandelde paadjes, maar met een mes werden de jungletakken weggehakt en zo baanden we ons een weg door de jungle, steil omhoog ennaar beneden.De volgende dag gingen we verder en zwommen we in de watervallen onderweg. De laatste dag gingen we raften en bambooraften, terug over de rivier naar beneden. Het was een erg leuke, gezellige tocht!
Terug in Chiang Mai huurden wij de volgende dag een scootertje. Hiermee reden we de stad uit richting het pas nieuw gebouwde Tiger Kingdom. In het Tiger Kingdom gingen we in de ruimte met vijf, drie -maanden oude tijgertjes. Tja, daar sta je dan.. in een hok met tijgers..
Gelukkig waren ze nog wat kleiner, maar desalniettemin hadden ze al behoorlijk wat kracht in hunpootjes en was het heel leuk om kleine tijgertjes te aaien, maar ook wel weer een aparte ervaring. Later op de dag gingen we naar het Maesa elephant conservation centre. Ook dit was wederom toeristisch, maar ook wel weer erg leuk. Er werd goed met de dieren om gegaan en het was best leuk om de olifanten te zien voetballen, schilderen, zwemmen, etc. Een 7-maanden oud olifantje bleek erg leuk voor David om mee te stoeien met zijn slurf, al was het olifantje al behoorlijk sterk enduwde David meerder malen een paar meter achteruit de bosjes in! Wat erg grappig was!Pai en Soppong
Na Chiang mai gingen we met een busje naar Pai. Sinds het begin van de reis hebben we al vele mensen ontmoet vanuit de hele wereld, Europa, Canada, Australie, VS, waarmee we leuke gesprekken of etentjes gehadhebben. Nu kwamen we in het busje Frederiqua uit Italie en Simon uit Engeland tegen, met z'n vieren was het erg gezellig en we bleven meteen in hetzelfde guesthouse slapen, en de aankomende dagen met elkaar ontbijten, dineren en drankjes doen. Pai is een relaxt hippie plaatsje, waar veel mensen blijven hangen of zelfs naar emigreren. De omgeving hadden we verkend met een gehuurd scootertje(een aantal mooie watervallen gezien onderweg)en ook hadden we een Thaise kookcursus gedaan in Pie. De kookcursus was leuk en leerzaam, al werd deze de eerste paar uur nog enigzins verstoord door aanwezige misselijkheid van een iets te gezellige avond ervoor met live muziek en wat alcoholische versnaperingen samen met Frederiqua, Simon en Frederique ..(een Nederlandse, die Simon al eerder tijdens de reis had leren kennen) Met de scooter gingen we de dag na de kookcursus weer verder richting het noorden, een aantal uur rijdend over slingerende berweggetjes. Hier kwamen we 8 km boven het plaatsje Soppong uit en sliepen in Cave Lodge. Hier waren slechts een paar toeristen. De eigenaarvan deze Lodgeheeft gedurende de jaren '70-'80 het gebieden de grotten uitgezocht en dit gebied is nu bekende door z'n vele aantal en kilometersaan limestone caves. Per kayak en te voet gingen we door de grotten en met een lokale gids kwamen we in delen van grotten die niet voor het grote publiek bestemd waren en waar je je af en toe alleen kruipend en tijgerend een weg kon banen.Tijdens zonsonderganggingen we met nog twee avontuurlijke Nederlanders (Joost en Heidi) naar de ingang van een grot om de vleermuizen in en uit de grot te zien vliegen. De brug naar de grot bleek echter gebroken. Wat nu? Enkele lokale mensen lieten ons zien hoe diep de rivier was en die kwam tot boven je middel. Andere lokale mensen wezen ons een plek waar de rivier breder was en uiteindelijk met wat spanning in de buik probeerden we hier door de heftige stroming van de rivier te komen. Kleding nat, maar de duizenden vleermuizen die over ons heen vlogen, terwijl wij daar met z'n vieren stonden was de moeite waard! Omdat we inmiddelseen aantal giftigeinsecten, spinnen en slangen hadden gezien, droomde David s'nachts dat er een slang in bed was gekropen, terwijl Martine werd wakker gemaakt en het bed uitcheckte met een zaklamp lag David echter al weer te slapen..
Na onze belevenissen in Thailand gaan we nu op weg naar Laos!
Dikke kussen van ons!
David en Martine
Om een paar verschillen tussen India/Nepal en Thailand van onze ervaringen op te noemen.
- Van deNepaleze grens naar de Indiase grens reden we per paard en wagen. Vanhet airport van Bangkok naar ons hotel werden wevervoerd met een limousine-achtige taxi.
- In Kolkata werden de paardenkarren door de mensen zelf (i.p.v. paarden) voortgetrokken, een triest gezicht. In thailand hebben we nog geen paard of kar gezien, alleen mooie auto's en ander verkeer natuurlijk!
-Het verkeer in India is continu chaos, getoeter, alles krioelt en gaat continue dwars over de weg. In Thailand vinden wij het dan ook weer net als bij ons in Nederland,( al begrijpen we van mensen die direct naar Thailand komen dat ze wel vaak vinden dat er slecht en chaotisch gereden word, wat wij simpelweg niet kunnen begijpen na onze ervaringen in India)
- In India op de stations durfden we haast niet te eten, omdat er dan onmiddelijk een zwerfkindje voor je neus staat om een hapje te vragen. In thailand kom je om van al het lekkere eten dat je overal aangeboden wordt!
-Op meerdere plaatsen in India en Nepal werden we door vele mensenaangestaard, aangekeken, aangesproken,gefotografeerd, etc. en waren we soms erg blij als we anderebackpackers tegen kwamen om de ervaringeneven te delen en weken we vervolgens de eerste paar uur niet meer van elkaars zij.( Op de grens van Nepal enIndia (Raxaul) gaan per dag 3-4 buitenlanders doorheen en duizenden Indiers en Nepalezen) In Thailand kom je om van de touristen.. Je zit zelfs soms in plaatsen waar meer touristen dan lokale mensen zijn.. En het type tourist is ook wel wat anders dan in India/Nepal
- Waar in India en Nepal de kleding (en de mensen zelf trouwens ook) in de plaatselijke rivier, onder de waterpomp of nooit wordt gewassen, heb je in Thailand weer gewoon wasmachines!
-Waar in India vrijwel altijd afval, koeien, geiten, honden, ontlasting en andere smerige dingen op straat liggen is het in Thailand weer gewoon lekker schoon!
-Waar je in India en Nepal alles zelf uit met zoeken hoe je reist, wat je allemaalmoet regelen, wat je gaat doen, goed over alles na moet denken, wat je mee moet nemen, staat er er in Thailand op iedere hoek van de straat een toeristenkantoortje dat je werkelijk alles wilt vertellen en je nog een a-4 tje met tips meegeeft. Het is wel echt heel relaxt en makkelijk om alles te regelen en doen in vergelijking met India!
Trektocht in de bergen, Jarig, Kathmandu & Kolkata
Trektocht in de Annapurna.
Na de laatste keer schrijven waren we ons aan het klaar maken voor een trek in de himalya. Na wat navragen en zoveel mogelijk informeren, besloten we zo low-budget mogelijk de bergen in te gaan, zonder guide, zonder porter, maar met een goede kaart natuurlijk!
Het werd een fantastisch mooie tocht, die nog een keer maar dan voor een langere periode zeker voor herhaling vatbaar was. We liepen van Phedi de eerste dag naar Pothana, toen naar New Bridge, naar Chomrong, Tadapani, Birethanti als laatst Nayapull. We probeerden de wat grotere plaatsten een beetje skippen en kwamen zodoende vaak als een van de weinige toeristen uit in kleine plaatsjes waar de mensen erg blij waren met onze komst. We aten iedere dag heerlijk verse spulletjes die in de tuintjes voor de guesthouses zelf gemaakt worden.
Vooral s'ochtends hadden we prachtige uitzichten op de hoogste toppen van de wereld, die slechts een paar kilometer bij ons vandaan verwijderd waren. S'middags werd het vaak wat onstuimig in de bergen en kwamen de wolken of soms regen en onweer.
Onderweg zagen we leuke bergdorpjes met kindertjes en mensen die ons gedag zeiden ( Namaste!) dieren, mooie omgeving, watervallen, etc. Al met al fantastische dagen. Het was jammer dat we weer naar beneden gingen, al lieten de spieren ook niet veel dagen langer wandelen toe...
Kathmandu
Na dagje zwemmen in het meer bij Pokhara opweg naar Kathmandu. De eerste indruk was een beetje chaotisch zo na de rust van de bergdorpjes. Even wennen dus, maar na een paar uur konden we onze draai vinden in de stad en hadden heerlijk gegeten bij goede mexicaan met supere coctails! S' ochtends lekkere broodjes op het terras bij de Pumpernickel en een dagje met de touristische activiteiten van Kathmandu. Alle bekende Stupa's en gebouwen gezien. De dag daarna wilden we weer even de stad ontvluchten en besloten naar een safaripark te gaan. Met de locale bus erheen en een paar uur op zoek naar het park, bleek het park inmiddels een golfpark geworden te zijn.... Dan maar op het golfterrein picknicken, we konden er gelukkig om lachen!
Kolkata
Vanwege de kosten vliegen we vanaf kolkata naar Bangkok. We gingen met de Jeep van Kathumandu naar India. Dit bleek weer een heuze belevenis te worden. Toen we bij de Jeep aankwamen zat deze al helemaal vol met locale mensen en wij moesten er ook nog bij! Na drie keer in en uitgestapt te zijn, kwamen zij ook tot de conclusie dat het niet ging passen, maar met wat aanpassingen toch vertrokken. Met z'n 12-en zaten we in een Jeep waar je normaal met zo'n max 6-7 personen in zit... Maar het was best fun, we gingen dwars door de bergen terug naar India over zandweggetjes en door riviertjes. Uiteindelijk bij de grens aangekomen leek het of we terug waren in de middeleeuwen, al die paardenkarren en drukte en stof! Naar gewoon de grens over te zijn gelopen door alle hectiek, toch maar besloten een immigratie office op te zoeken. Dit bleek een soort van kippenschuur te zijn, waarvan de beheerder het aankomende uur even weg was voor lunch.... In Raxaul (de grensplaats) waren we een fenomeen zeer exceptionelle... Werkelijk iedereen verdraaide z'n nek om ons aan te staren. Ook veel zielige bedelende zwerfkindjes. Uiteindelijk alles gelukt, geslapen aan de grens in Raxaul en de volgende dag met de trein naar Kolkata (inclusief muizen en kakkerlakken..) In Kolkata (voorheen Calcutta) hebben we vandaag weer de belangrijktste dingen gezien en morgen opweg naar Thailand! Voor de oplettende lezer: India heeft inderdaad 1 miljard 147 miljoen inwoners, de een na grootste van de wereld na Chinamet 1 miljard 500 miljoen ( Dit krijg je als je een beetje vermoeid een verhaal typt)
Tot zover deze spannende verhalen van David en Martine in het buitenland. In het volgende deel genaamd; Daar sta je dan... Zullen David en Martine belanden in het zuid oost Azie, met avonturen in Bangkok, Chiang Mai, Pai en andere plaatsjes!
Groet,
David & Martine
Varanasi, reis naar Nepal, Pokhara
Allereerst bedankt voor alle leuke reacties, erg leuk om te lezen!
Onze reis ging verder richting Varanasi met de trein. Als enige buitenlanders in het donker op het station uitzoeken welk perron en waar in de trein vertrok dat bleek niet makkelijk op een station dat vol lag met zwervers en gezinnen die met z'n allen op de betonnen vloeren overnachten. India is een land met meer dan een biljoen inwoners, 28 talen en met de hoofdtaal Hindi. Ook het personeel van het station kon vrijwel geen engels en kon ons dus weinig duidelijk maken. Na zo'n drie kwartier waren we dus nog weinig wijzer, maar wel veel bezweter, met al onze spullen op de rug in deze warmte. Als we iets vroegen aan de locals op het station, dan stonden er binnen no time 15 man om ons heen om ons het zogenaamd uit te leggen, maar eigenlijk snapten ze onze vraag al niet eens laat staan dat ze ons antwoord konden geven. Uiteindelijk kwamen we iemand tegen die gelukkig wel engels kon en tegen het einde van de avond zaten we in de trein naar Varanasi. In de trein sliepen we met een aardig indiaas gezin dat natuurlijk alles van ons wilde weten en ons van alles aan eten aanbood.
Varanasi
De volgende dag kwamen we aan in Varanasi. Varanasi was India ten top, wat een drukte, geuren, kleuren en geluiden ook weer! Per tuctuc gingen we voor zonsopgang richting de heilige rivier de Ganges. De mensen geloven hier dat als je gecremeerd wordt aan de ganges dat je ziel gereinigd wordt. Per boot voeren we tijdens zonsopgang over dit brede water en onderweg zagen we de crematieceremonies. Voor ons was de ganges toch maar een beetje een vies water, met veel drijvend afval en as van de overledenen, maar de indiase mensen wassen en baden zich in dit voor hun heilige water. Ook massa's kleding werd er gewassen en geboend aan de rand van de rivier. Verder hebben we in Varanasi nog wat heilige tempels en oude opgravingen (300 b.c) gezien. Varanasi claimt een van de oudste steden van heel de aarde te zijn.
Varanasi was de laatste stad in India waar we heen gingen voordat onze reis verder ging naar Nepal.
Reis naar Nepal
Na een kleine week India met alle indiase sferen, drukte en het indiase eten, nu op naar Nepal met de bus. Het werd een spannende trip. Van Varanasi naar de Indiase grens gingen we met een soort toeristen (backpackers) bus ( Denk aan een connexion bus uit 1960) richting nepal. Onderweg werden nog wat Indiase locals meegenomen en het eten in het ‘wegrestaurant' had meer weg van een schuur, gebouwd met bamboestokken en golfplaten. We aten er alleen rijst en chappati's (soort mexicaanse tortilla) om ieder geval koolhydraten binnen te krijgen en zo weinig mogelijk kans om ziek te worden. In het donker kwamen we bij de grens aan. Hier bleek ineens dat we toch niet met Indiase roepies een nepalees visum konden verkrijgen, maar met Dollars, in tegenstelling met wat wij ons hadden laten vertellen. Daar stonden we dan aan de indiase grens, in het donker, zonder Amerikaanse dollars, zonder visum van Nepal, zonder bank, zonder grenswisselkantoor. Zoveel stelt het niet voor aan de grens, allemaal even oude, viezige gebouwtjes, waar alles net zo ineficient gaat als in de meeste dingen in India.. maar ondanks dat, regels blijven regels.. Gelukkig konden we uitendelijk via een lokale marktman onze indiase roepies wisselen voor dollars en kwam uiteindelijk alles weer goed. S'nachts sliepen we in een guesthouse bij de Nepalese grens waar je half kotsend naar het toilet ging omdat het er zo vreselijk stonk. Geen airco in de kamer, maar wel zo'n 40 graden en veel smerige insecten.. S'ochtends wisselden we ons plan om ipv richting Kathmandu naar Pokhara te gaan, richting het Annapurna berggebied (meer ten noordwesten van kathmandu)
De ‘toeristenbus' veranderde vanaf hier meer in een lokale bus, waarbij net als in de rest van deze landen zo veel mogelijk mensen in en op de bus gestopt werden. De busschauffeur schreeuwde telkens bij ieder dorpje 'pokhara!' en de bus werd voller en voller.
Uiteindelijk zaten we met zo'n 80 man in en op de bus, waarvan 30 toeristen op een normale plek en 50 nepalezen in het gangpad of op het dak. Bij het arriveren van het begin van de himalaya werd het niet zo relaxed meer. De bus ging met al dat gewicht erg heen en weer en met die diepe afgronden in zicht voelde dat niet erg prettig ( en dat is een eufemisme) We bespraken het idee om zelf ook op het dak van de bus te gaan zitten, zodat we onze tassen die ook bovenop lagen in de gaten konden houden en er zelf af te kunnen springen als nodig (of was het nou voor het uitzicht...) Tijdens de lunchstop, die in Nepal blijkbaar heel gewoon is voor een buslijn, besloten we om niet nog eens vier uur in de bus te gaan zitten met een volgepropte bus, maar klommen we op het dak om zo de rit te vervolgen. We schoven alle backpacks opzij dat we goed diep en stevig zaten en ons goed vast konden houden. Met de nog grotere afstand tussen de diepe valleien was het in eerste instantie behoorlijk spannend zo op het dak van de bus. Later bleek het de beste keuze gemaakt. We zaten relaxed in de zon, hadden werkelijk prachtig 360 graden uitzicht in de bergen en werd het alleen nog bukken voor af en toe wat voorbijkomende takjes van bomen. Het voelde alsof we een mooie kuil op het strand hadden gegraven die precies onze ruglijnen volgden bovenop de bus. Het was ook nog eens veel minder eng dan binnen in zitten.Pokhara
In pokhara kwamen we in de ware rust aan in vergelijking met India. Prachtige omgeving, uitzicht op de besneeuwde toppen van de himalya, erg aardige mensen, mooi meer, gelukkig iets minder heet weer, alleen wat toeristischer. Afgelopen dagen lekker rondgewandelt, gepeddeld op het meer, watervallen en grot gezien en weer wat westerser gegeten. Over een half uurtje vertrekken we voor een 5-6 daagse trek in het gebergte.
Reuze bedankt voor de fotoruimte die sommige gegeven hebben. We hebben nu genoeg ruimte voor de aankomende tijd.
Tot het volgende verhaal!
David & Martine
Aankomst India
Lieve allemaal,
Maandag 7 oktober zouden wij vanaf Brussel airport riching India, New Delhi, vertrekken. Er bleek maandag echter een staking van al het openbaar vervoer in Belgie, waar wij gelukkig op tijd achter kwamen en de eurolines bus richting Brussel geregeld hadden. Samen met een (Japanse) vrouw in de busdie meer foto's per minuut maakte van het hollandse landschap dan dat wij ademhaalden, was het een grappig begin van de reis. Aangekomen bij het inchecken voor het vliegtuig bleek dat er een overboeking op het vliegtuig was. Zodoende zochten zij vrijwilligers voor een vlucht van de volgende dag. We zouden 1200 euro terugkrijgen en een hotelovernachting met onbijt in brussel. De volgende dag kregen we een rechtstreekse vlucht, waardoor we slechts een paar uur later aan zouden komen dan gepland.
Wij stemden in en genoten heerlijk van de luxe in het Novotel te Brussel!
New Delhi
S'avonds kwamen wij aan en werden we opgehaald door het hotel. Meteen de volgende ochtend de straat op. Welcome in the chaos of India!! auto Riksja's, fiets Riskja's, koeien, ossenkarren, paardenkarren, geiten, auto's, motoren, fietsers, fietsbakken, voetgangers, zwerfhonden, alles gaat kris kras door elkaar heen. De kleuren op straat, de warmte, af en toe de rioollucht, het vuil en afval op straat, de drukte, allemaal heel indrukwekkend. Alles in India gebeurt op straat: van eten met de handen,geknipt worden, poepen langs de kant van de weg, tot het verkopen van alle etenswaren.
In een touist office regelden wij een taxi driver voor de aankomende dagen. De driver heette Hari en was even onze steun en toeverlaat in de eerste drukke dagen India. Hij gaf ons altijd tips over wat we wel en niet moeten doen en bracht ons soms naar de plekken waar vrijwel geen andere toeristen kwamen. Hari zei zelf heel de tijd 'no worry with Harri'
In Delhi hebben we meerdere forten, graftombes en musea gezien. Maar vooral waren wij eigenlijk onder de indruk door india zelf. Hoe interessant wij de indiers met hun mooie Sari's vinden, nog interessanter vinden zij ons. Regelmatig moeten we met ze op de foto.
Agra
Met de auto van Harizijn wij naar Agra gereden,onderweg lekker naar alles kijken wat er in en om de straat gebeurt. Het verkeer is zo'n chaos, je verbaast je telkens weer dat alles goed gaat. Op een gegeven moment stonden we in de file met de simpele reden dat iedereen op het kruispunt de stoplichten negeert en vervolgens al het verkeer vast staat. Onderweg nog even ergens de echte indiase Chai (thee) gedronken, veel mensenop de foto gezeten de mensen met de aapjes en andere spulletjesgenegeerd.
Nog enkele tempels langs en einde van de middag naar de Taj Mahal. Hier was het echt top drukte! Stel je voor de wachtrij voor de python (Efteling)op de allerdruktste dag van het jaar en dan nog twee keer zo erg ! Gelukkig vonden we samen met wat gehaaide engelsen een stiekeme achteringang en hoeften we maar vijf min. te wachten ipv drie uur. Wat een imposant en mooi gebouw! Alleen gebouwd van marmer! Hoe zwaar zal het zijn! We rekenenden uit hoeveel keukenbladen in dit gebouw moesten zitten en kwamen er niet uit...
Nog veel andere dingen gezien en gedaan: Taj Mahal, Agra Fort, Akbar's Tomb, Gate of India, en meerdere andere Tombes & Locaties. Zie fotoserie om een kleine sneak preview van onze reis te bekijken..
Vanavond op weg naar varanasi. We hebben maar vast een sari gekocht om wat minder op te vallen in deze steden!
Groet,
David & Martine
Daar gaan we dan
Het laatste weekend met haring, kibbeling en hollandse pot gaat in. Morgen lekker Boerenkool eten bij Martine haar ouders en dan maandag richting het eerste land: Belgie.
Nadat we net maar even voor de zekerheid gekeken hebben hoe we daar moeten komen, blijkt dat heel treinverkeer Belgie morgen gaat staken... mmmhhhh
Dus dan maar met de Eurolines bus richting Brussel Noord en vandaar de metro richting het vliegveld!
Volgende stop: Abu Dabi (tussenstop) & New Delhi, India
David & Martine